Smutasków ciag dalszy

Bardzo spodobał mi się pierwszy ze smutnych misiów, które zrobiłam i postanowiłam wykonać nowe. Jeden z nich jest pomarańczowy:

Drugi biały:

Teraz co nie co o ich wielkości... Pomarańczowy (wzrost 15cm, gdy siedzi ma 11cm) został zrobiony szydełkiem 3,25mm i na mojej łapce prezentuje się tak:

Biały (wzrost 4cm, gdy siedzi ma 3cm) to szydełko 0,6mm i kordonek do chusteczek - zainspirowane pewną wypowiedzią IWI.

Najfajniej wyglądają razem:

Nie pytajcie skąd wzięłam cierpliwość dla tego malucha, bo sama nie wiem. Na pewno potrzebowałam dużo więcej czasu na jego zrobienie w porównaniu z tym pomarańczowym. Czasami mrużyłam oczy przy czym czułam się jak ślepa, bo nie mogłam czegoś dostrzec. Przydałaby się lupa. Bratu poleciałam, żeby powiedział, że oślepnę, gdybym chciała robić misia z nici do szycia :D
Zrobiłam jeszcze breloczek dla kolegi:

 

PS. Kolega z breloczka bardzo zadowolony ;)

alex, dziękuję za pochwały. Miło jest być czyjąś inspiracją. Jakbyś miała jakieś problemy, pytani, to pisz śmiało, a pomogę w miarę moich umiejętności. ;-)

Szydełkowe czary-mary, dziękuję bardzo :) Masz takie na swoim sumieniu, bo ja je zwyczajnie od Ciebie zgapiłam. Dziękuję za inspirację. :-*

ta Magda, bardzo serdecznie dziękuję :)

Bovary, dziękuję za wszelkie słowa podziwu. Smutaski są zbyt urocze, żeby się oprzeć tej fazie :D

Iwona, dziękuję za pochwały. Oczy (jak widać na zdjęciu) popsuły się, ale to już kilka lat temu, a aktualnie mój wzrok "snął w miejscu", się nie polepsza i się nie pogarsza i mogłoby tak zostać :)

Mała Gosia, dziękuję. ;-)